Een wereld in de tunnel

Een ezel stoot zich niet 2x aan dezelfde steen, vrouwen hebben geen richtingsgevoel, en oost west thuis best. Zomaar wat spreekwoorden die niet van toepassing waren vandaag.

Even een beetje vooruitleg. We zijn inmiddels in NEW YORK CITY beland, maar we slapen in JERSEY CITY. Dat betekent veel heen en weer met de metro. En dat zorgt voor avontuur. Tenminste, bij ons...

Plan was om vanmorgen vroeg met een paar bagels te ontbijten in battery park met uitzicht op het vrijheidsbeeld. Aangekomen bij het metrostation lopen we de trap af en hadden we een gelukje... we konden er nog net inspringen! Na luttele minuten komt Rieneke er echter achter dat we in de oranje 6 zijn gesprongen ipv de oranje 4. Snelle blik op de kaart leert dat we uit gaan komen in brooklyn ipv manhatten. Geen zorgen, ook daar kun je ontbijten aan het water en nog met uitzicht op manhatten ook. Dan na het ontbijt maar een stevige wandeling over de brooklyn bridge om terug te komen.... en om spreekwoord 2 maar meteen te ontkrachten. Ik was er van overtuigd dat we de goede kant op gingen.

Leuk wel in de metro. Als je goed om je heen kijkt zie je dat mensen in een metro meer lukt dan in het normale leven. Zo zitten er minimaal 50 nationaliteiten per wagon naast en door elkaar, zonder elkaar lastig te vallen. Is meer dan de helft in opperste concentratie op de telefoon aan het werk. Is het muisstil en is iedereen volledig in balans en wiebbelt rustig mee met de metro. Wel exclusief mijzelf. Ik lijk elke keer als er gestopt of opgetrokken wordt om te vallen als een dronkaard op een springkussen.

Na de brooklyn bridge en een aantal andere atracties met de metro naar ChinaTown. Slechts 3 haltes volgens het boekje. Dus hup, de blauwe lijn in. Helaas spring ik de express in en rieneke sleep ik snel mee. Deze blijkt dus niet te stoppen waar we willen en dus 2 haltes te ver er uit. Zelfde spoor terug met de (stop?)metro. En dat ontkracht spreekwoord 1, want twee keer de verkeerde metro op 1 dag gaat wel wat ver... maar daar bleef het helaas niet bij.


Terug naar New Jersy ben ik er deze keer van overtuigd dat de halte voor onze eigen halte, niet ver lopen is en dat we er daar al wel uit kunnen. Zo gezegd, zo gedaan. Echter boven de grond blijkt het behoorlijk ver te zijn en de weg niet begaanbaar vanwege een vrij breed rangeerterrein tussen ons en de kant die we op willen. Terug bij de metro kunnen we de metro niet vinden die we moeten hebben. Dan maar met de bus? En welke dan. Even rondvragen... er gaat geen bus die kant op. Dus weer naar de metro. Dezelde terug als waar we mee kwamen..halverwege overstappen en dan eindelijk de goede... kort verhaal lang gemaakt. Twee en een half uur genieten underground...

Dan het derde spreekwoord. Dat gaat ook niet op. Want ondanks alle omzwervingen in NYC geweldig!